Aannemingsbedrijf Cocquyt uit het Oost-Vlaamse Beervelde is al twee generaties lang een van de grootste spelers in openbare werken. Stichter Antoine Cocquyt, een boerenzoon uit Evergem, en zijn echtgenote Lisette als dochter van een landbouwer en aannemer uit Hamme, startten het bedrijf in 1968. Ondertussen is de leiding in handen van dochter Martine en haar partner Johan De Cock. De opvolging is verzekerd door haar zoon Ruben die na zijn ingenieursstudie in het bedrijf wil komen. Dochter Laura, die bio-ingenieur studeerde, houdt de boot nog even af. Met vijfenveertig man personeel is Cocquyt een veel geziene aannemer langs Vlaamse wegen.

Met niks begonnen

Stichter Antoine Cocquyt begon in 1968 met het manueel kuisen van beken. Moeder Lisette regelde alles achter de schermen. Toen het bedrijf enkele jaren later in volle expansie geraakte, was de naam Cocquyt terug te vinden bij de gespecialiseerde werken in Antwerpen, Oost- en West-Vlaanderen, Limburg, Vlaams-Brabant, kortom over heel Vlaanderen. Antoine draaide zijn hand niet om voor de moeilijkere en gevaarlijkere werken.

Martine Cocquyt: ‘Ik was de jongste van drie meisjes en trok in mijn vrije tijd het meeste op met mijn vader op de werven. Mijn andere zus ontfermde zich over de administratie en zo zijn we vanzelf mee in de zaak gerold. Na onze studies kwamen we beiden in de zaak. Voor mijn zus was dat in 1991, ik startte in 1998. Toen ik in de zaak kwam, leidde mijn vader het bedrijf nog zelf en het was maar met mondjesmaat dat hij de teugels uit handen gaf.’

Vrouw aan het stuur: je plaats innemen

Martine: ‘Het voordeel voor mij was dat ik van kleins af aan in het bedrijf ben opgegroeid. Als zesjarige ging ik al mee op de werven. Ik kende dus het klappen van de zweep. Voor mijn vader mocht je pas leiding geven aan anderen als je zelf al die dingen beheerste. Zolang ik studeerde en enkel in de vakantieperiodes meewerkte, liep dat vlot. Zodra je echter zelf mee leidinggevend wordt, dan wordt er veel meer van je verwacht. Mijn vader was eind de vijftig toen ik mee in de zaak kwam en de generatie waar hij leiding aan gaf, die werd ook stilaan opgevolgd door de volgende. Hij was heel sociaal in de omgang, ook met de jongere generatie en dat maakte dat hij het bedrijf moeilijk kon loslaten. Tot zijn tweeëntachtig liep hij nog alle dagen rond van de ene werf naar de andere.’

GreenTechPower: ‘Je vader is begonnen met kleine werkjes. Van waar kwam de switch om grotere projecten aan te pakken?’

Martine: ‘Mijn vader is gestart met het handmatig ruimen van beken. Hij kocht snel een eerste kraan en begon dan aan de grotere werken mee te doen via openbare aanbestedingen. Vanuit dat aannemersbloed langs moederskant en gecombineerd met een neus voor zaken zaten we zowel bij de kleinere aannemers in de maaiwerken als bij de grotere in de waterbouwwerken. Mijn vader kon heel snel op de kar springen als er zich een opportuniteit aandiende. Voor een speciaal werk kocht hij bijvoorbeeld onmiddellijk een nieuwe machine of hij bouwde er zelf een om toch het werk te kunnen binnenhalen. Zo zijn wij bijvoorbeeld begonnen met tunnelreiniging en andere speciale werken. Pa was denken en doen, ma was zorgen dat alles – op papier – geregeld werd. Daarin vulden ze elkaar mooi aan. Mijn pa had iets enthousiasmerends over zich waarmee hij de mensen kon meetrekken.’

Van vader op dochter

2023 was een jaar van veranderingen voor het bedrijf.

Martine: ‘Vorig jaar is mijn vader gestorven en heeft mijn zus een andere wending aan haar professioneel leven gegeven. Mijn dochter Laura studeerde af als bio-ingenieur land- en bosbeheer en Ruben zit nu in zijn laatste jaar burgerlijk ingenieur werktuigkunde. Die springt zoveel mogelijk bij voor zover zijn studies dat toelaten. Hij zal wellicht het roer van mij overnemen. Vorig jaar hebben mijn partner Johan en ikzelf dan ook de boerderij met akkerland en vleesvee mee overgenomen. Dat landbouwbedrijf is ook steeds een rode draad door het leven van mijn ouders geweest.’

GTP: ‘Waarin maakt de vrouw een verschil in de aannemerij?’

Martine: ‘Als vrouw heb je het zeker niet makkelijker in deze pure mannenwereld. Ook het technische gedeelte is iets waar mannen elkaar beter in begrijpen. De stijl van ondernemen is vaak ook verschillend. Al denk ik dat karakter nog meer verschil maakt.’

GTP: ‘Wat is de sterkte van Cocquyt als bedrijf?’

Martine en Johan: ‘Ons bedrijf is opgebouwd door de mensen. We hebben medewerkers die hier vanaf hun zestien jaar werken en nog actief zijn. Hun inzet en creativiteit zijn de kern van ons bedrijf. En dat merken we ook bij de jongere generatie hier: zij wordt aangestoken door de ervaring en drive van de pioniers. Dat geeft een positieve vibe door heel het bedrijf.’

GTP: ‘Waarom zou een opdrachtgever op Cocquyt beroep doen?’

Martine: ‘Omwille van onze knowhow in verschillende sectoren: Johan of ik zijn altijd bereikbaar en weten waarover we spreken. En we kunnen kort op de bal spelen. We mogen zeker onze beroepsfierheid aanhalen en zijn gepassioneerd door onze job. En op technisch vlak deinzen we voor niks terug.’

GTP: ‘En waarom zou iemand bij Cocquyt komen werken?’

Johan: ‘Het werk is heel divers en dat maakt het zo boeiend. Niemand doet hier heel het jaar door hetzelfde werk. De ene keer zit de kraanmachinist op een grote kraan, de andere keer op een minigraver en nog een andere keer op een trekker met zuigwagen. Die afwisseling zorgt ervoor dat mensen heel het jaar door aan het werk kunnen blijven en dat ze het niet beu worden. Het houdt hen ook scherp. Dat maakt wel dat het moeilijker is voor ons om mensen te vinden omdat ze van meerdere markten thuis moeten zijn. Een collega-medewerker is bij ons iemand die ook meedenkt, bijvoorbeeld bij de opstart van een werf. Weinig mensen beseffen wat een medewerker bij ons allemaal moet kunnen en kennen. Bovendien wil ik er nog aan toevoegen dat er fors wordt geïnvesteerd in nieuw materieel waarbij onze mensen zelf hun input mogen geven. Dat werkt motiverend!’

Martine: ‘Door het aanwerven van nieuwe mensen komt er een positieve groepsdynamiek. Investeren in mensen en middelen zet veel in beweging. De mensen die bij ons beginnen, mogen van de verschillende jobs proeven. Dan zien we snel wat iemand het beste ligt en kunnen we hem of haar naar die job begeleiden. We staan zelf dagelijks midden tussen onze mensen wat zorgt voor een nauwe band.’

GTP: ‘Langs welke kanalen vinden de nieuwe medewerkers jullie?’

Martine: ‘Mond-tot-mondreclame, Facebook, sociale media en we geven ook een starterspremie aan onze personeelsleden als ze zelf mensen aanbrengen. Vroeger waren we daar niet echt mee bezig, maar in deze tijd is het belangrijk om naar buiten te komen. Het is een combinatie van verschillende kanalen.’

GTP: ‘Sinds drie jaar zit Johan mee in het bedrijf. Hoe ervaar je dat?’

Martine: ‘Johan heeft vroeger zelf een tuinaannemingsbedrijf gehad en weet dus van aanpakken. Op zich zijn wij een sterke tandem, vooral aan de technische kant en commercieel maakt hij het verschil: ik hou me bezig met alles wat aanbestedingen, administratie en planning betreft, hij is eerder de arm naar buiten toe. Het is prettig werken als je partner over je schouder wil meekijken en klankbord kan zijn. Omgekeerd gebeurt hetzelfde. Wij hebben de laatste twee jaren bijzonder zwaar geïnvesteerd en die beslissingen nemen gaat makkelijker als je met z’n tweeën achter een bepaalde keuze staat.’

GTP: ‘Wat zijn de plannen voor de toekomst?’

Johan: ‘We hebben in Lokeren in het industriepark een terrein gekocht waar we binnenkort gaan bouwen. Om het bedrijf futureproof te maken, vooraleer het over te dragen aan de volgende generatie, is het belangrijk om uitbreidingspotentieel te voorzien. Dat hadden we hier in Beervelde niet meer. Vanuit de nieuwe locatie gaan we logistiek goed kunnen samenwerken met ons GRP (Grond Recyclage Platform Gent, zie kader) in de Gentse haven.’

GTP: ‘Is de aannemerswereld veranderd tegenover pakweg twintig jaar geleden?’

Martine: ‘De snelheid van zakendoen is toegenomen en er is de vluchtigheid waarmee alles verandert. De concurrentie is bitsig, en we zien veel fusies waardoor bedrijven ook groter en groter worden. Deze bedrijven kunnen alleen marktaandeel kopen door andere bedrijven over te nemen. Doordat wij in het verleden het geld opnieuw in het bedrijf investeerden zijn we nu financieel gezond en kunnen we de uitdagingen aan. Grote bedrijven kampen, misschien nog meer dan wij, met de vraag naar bekwaam personeel.’

Johan: ‘In andere sectoren kunnen bedrijven automatiseren, in de onze omzeggens niet. We hangen volledig af van onze medewerkers en hun prestaties. Misschien heb je binnen twintig jaar een graafmachine die volledig autonoom kan werken, maar een kubieke meter grond zal je nog altijd moeten afvoeren, of een beschoeiing zal nog altijd manueel moeten worden opgebouwd. Vroeger waren er veel ongeschreven regels in het zakendoen waardoor bedrijven elkaar respecteerden. Nu is dat onderlinge respect weg. Verder zien we dat de marges nog kleiner worden en dat de concurrentie groter wordt.’

Martine: ‘Vroeger werd er met een laser op de kraan gewerkt, nu heeft elke kraan een 3D gps-systeem. Vroeger werkte een kraanmachinist op zicht en gevoel, nu op zijn virtuele lijn. Als deze lijn niet klopt dan kun je je de gevolgen al wel voorstellen. Bij het ruimen van grachten bijvoorbeeld blijft het belangrijk dat de kraanman weet waarmee hij bezig is.’

‘We worden als aannemer ook meegetrokken in de spiraal van nooit genoeg. Het is een vicieuze cirkel. De winstmarges staan onder druk en dus moeten we aan schaalvergroting doen. Door deze schaalvergroting moeten we onze werven verder van de deur gaan zoeken en dat jaagt dan weer de kosten omhoog.’

GTP: ‘Werken met onderaannemers dan?’

Martine: ‘Wij doen dat inderdaad. Doordat de deadlines steeds korter worden en er vaak grote hoeveelheden grond of slib op korte termijn moeten worden verzet, werken wij regelmatig samen met onderaannemers. Bij elk project zijn er wel eigen medewerkers en ploegbazen aanwezig waarbij we dan externe transporteurs inhuren. We proberen enkele vaste onderaannemers het hele jaar door werk te bieden, zodat we op hen kunnen rekenen. Dit werkt natuurlijk in twee richtingen. Als hoofdaannemer dragen we verantwoordelijkheid, maar we kunnen niet een hele werf uitbesteden aan onderaannemers. Ons werk is te specifiek en we werken met kleine teams, wat betekent dat je op iedereen moet kunnen rekenen. Daarom is onderaanneming niet altijd zo vanzelfsprekend.'

Winterbedding voor de Ledebeek in Lochristi

Over 6,5 kilometer krijgt deze beek een nieuw profiel. De Vlaamse Milieumaatschappij wil op deze manier circa 50.000 m3 water extra kunnen bufferen. De poelen die in de bodem van de beek uitgegraven worden, hebben de bedoeling om het water in de zomer bij te houden en het langzaam in de bodem te laten infiltreren. Dammetjes in de zijgrachten van de Ledebeek versterken dit effect. Het geheel moet zorgen voor meer fauna en flora. Dit project valt onder de Blue Deal, een project van de Vlaamse regering tegen waterschaarste. Van de ene kant tot de andere is er een helling van 30 centimeter voorzien.

Stenensluisvaart in Diksmuide

Cocquyt staat mee in voor het onderhoud van de Stenensluisvaart met een long reach-arm tot 20 meter. Het doel van deze ruiming is om een betere waterkwaliteit en -doorstroming te krijgen en de natuur aan te zetten tot zelfherstel. Deze ruimingswerken moeten ertoe bijdragen dat er minder kans op overstromingen is en de ecologische waarde van het gebied hersteld wordt. Daartoe moet ongeveer 75% van het slibvolume verwijderd worden, wat overeenkomt met circa 16.000 m3. Om het slib te kunnen afvoeren, moesten er honderden meters rijplaten worden gelegd.

Maaiwerken in het kader van het groenonderhoud voor de VMM in het IJzerbekken.

Grond Recyclage Platform in de Gentse haven

Het GRP is een investering die Cocquyt enkele jaren geleden deed. Op deze locatie in Langerbrugge bij Gent ontvangt het bedrijf grachten- en kolkenslib, een materie die instabiel is qua samenstelling. Het terrein is één grote betonnen plaat die van alle kanten afwatert naar het midden. Daar wordt het lekvocht opgevangen en naar een zuiveringsinstallatie gevoerd. Het resultaat is water dat hergebruikt kan worden voor bijvoorbeeld landbouwtoepassingen. Het uitgelekte slib wordt per werf opzij gehouden en afhankelijk van het proces en de vervuilingsgraad enkele keren omgezet. Het wordt bemonsterd om te kijken wat er nodig is om het zuiver te maken. Achteraf wordt het slib met kalk gestabiliseerd en gebruikt als bouwstof. Iedere aannemer kan hier komen storten en voor Cocquyt heeft dit GRP als voordeel dat het bedrijf steeds kan storten en de eigen werven continu kunnen doorgaan.

Meer dan 50 jaar Cocquyt in grote lijnen

Aannemingsbedrijf Cocquyt is gespecialiseerd in groenonderhoud en grond-en waterbouwwerken. Sinds de start in 1968 zijn er nog verschillende disciplines bijgekomen.

Groenonderhoud

Met 10 maai-zuigcombinaties hoort Cocquyt tot de top in België op vlak van bermonderhoud. Onkruidbestrijding, bomen vellen en alles wat daar rond draait, zijn dagelijkse bezigheden.

Grondwerken

Het bedrijf neemt zowel particuliere als overheidswerken aan. Zo kan de klant bij Cocquyt terecht voor de volledige inrichting van natuurgebieden, het uitgraven van waterlopen en bouwputten enzovoort.

Waterwerken

Hieronder vallen het ruimen en beschoeien van oevers, baggerwerken, aanleg van wachtbekkens, pompwerken, reinigingswerken met de maaiboot …

Netheid & reiniging

Hier komen de opdrachten meestal van overheden. Het gaat dan over veegwerken, rioolkolken reinigen, chemievrij onkruid bestrijden, onderhoud van bedrijventerreinen en reiniging van tunnels.

Wegenbouw

Op dit vlak wordt er gedacht aan de aanleg van wegen en bestratingswerken, gietasfalt, vangrails plaatsen en mobiele wegsignalisatie.